مدتی خیلی بی حوصله شدم نمیدونم چرا میشه گفت بد اخلاق شدم آستانه تحملم خیلی پایین اومده ،خیلی سریع از کوره در میرم با دختری درگیر میشم و بعدش نادم و پشیمون درصدد جبران برمیام که میدونم فایده ای نداره دختری هم فهمیده من حوصله ندارم چون اون هم بی حوصله شده که صدالبته من مقصرم واقعا بچه ها موجودات بی پناه ومعصومی هستند که مهمترین پناهشون مادرشونه که وقتی اونهم نتونه خوب پناهشون بده واقعا درمونده میشن و من بابت این قضیه نمیتونم خودمو ببخشم.

چند وقت پیش بخاطر عصبانیت زیاد محکم زدم به پشت مهرآوه و مثل همیشه نادم وپشیمان در صدد جبران بودم که قطعا فایده ای نداشت چون مهرآوه معمولا تنبیه بدنی نمیشه خیلی ناتوقع ومتعجب نگاهم میکرد همون موقعه پشیمون شدم ولی خوب اثر بد خودش روداره به قول مامانم اگه کتک بچه تربیت میکرد الان همه حمارها فیلسوف بودن .که البته من به این قضیه اعتقاد دارم چون یکی از آشناها که معتقد به کتک هستن و بچه بیگناه روهم خیلی میزنن ،یک بچه بیعار به هر تنبیهی بار اومده که حتی از هیچی حساب نمیبره وتنها برای رسیدن به خواسته هاش جیغ وگریه ودادوبیدا متوسل میشه .بخاطر همین سه روز پیش برای خودم جریمه در نظر گرفتم تا ترمزی باشه روی عصبانیت وتندی با دختری .تا الان که موفق بودم .خدایا کمکم کن

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: